Хурмати падару модар иншо

Dating > Хурмати падару модар иншо

Download links: → Хурмати падару модар иншо → Хурмати падару модар иншо

Модарон дар зиндагӣ асосан барои парвариши насли оянда машғул буда ҷисмонану рафторан аз мардҳо фарқ мекунанд ва барои кудакон хело азиз шуморида мешаванд. Бале, ҷойи модари мушфику мехрубон, апаи Сайрабиби дар дилу дидахои хама наздикон хусусан фарзандон холист. Бархак шоир фармудааст: Тифлию домони модар хуб бихиште будааст, То ба пои худ равон гаштем,саргардон шудем.

Расулуллох фармуд: Гузоридани намоз дар вакташ. Замин то осмон розиям аз ту Ту аз ман рози рафти модари ман.. Хар фарзанде,ки кимати модарро донад,бо дуояаш хушбахту шухратёр мегардад. Он шахс, дафъаи 3-юм мепурсад -Пайгамбарамон боз ба МОДАРАТ мегӯянд. Cookies are disabled in your browser. Оре,давлати мо фарзандон модари азизи мо аст. Пурсахотар аз ҳама дарёи олам, Давлату дунёи деҳ буд.

Дар фазои абадиййат паи парвози дароз Модари муштипарам, болу парам ҳадяи туст. Вақте ки фарзанд калимаҳоро аз бар карда натавонад, модари бузург бо вай пайваста калимаҳоро такрор карда, омӯхтани онро мусоидат менамояд, то ки фарзанд сухан карданро ёд гирад, тарзи озодона сухан карданро аз худ намояд ва дар синни 3-4 солагӣ ба ӯ тарзи рафтору кирдор ва ба калонсолон чӣ тавр суханронӣ намуданро нишон медиҳад.

Хурмати падару модар слушать онлайн - Мо дар канори модар бо олами рангини кўдакї ба воя мерасему аз ў дарси одамгарию ватандўстиро меомўзем. Ту будӣ бар сарам, будам фалакгир, Кунун бе ту замингирам, дареғо.

Вақте, ки Модар мегӯем тамоми бадану рӯҳамонро як эҳсоси хубе фаро мегирад, ки мо аз он ҳаловат мебарем. Модар ба мисли замин якто аст ва муҳабати ӯ барои мо фарзандон беканора ва ҷовидона аст. Як шаба ранҷе, ки Модар кашид Бо ду ҷаҳонаш натавон баркашид. Туро ёд кардам, дар танҳои чашм мепӯшам ва садои хандаҳоят ба гӯш мерасад. Вақте чашм мекушоям ин садо хомӯш мегардад, зеро ин садо тасаввур аз хотиротам буд. Туро ёд кардам модар, чӣ гуна суханҳое бароят бигӯям то ту дар наздам ҳозир шавӣ ва туро оғӯш гирам сарамро болои китфонат гузораму роҳат кунам. Чашмонам аз ёди ту ҳамеша нам ҳастанд. Чӣ қадар вазнин, чӣ қадар мушкил ин дурӣ аз ту, туро ёд кардам. Биё модар, даст бар сарам бигузор, дили мисли мавҷҳои дарё пурталотум гаштаамро ором намо, биё ки ман бо ту розӣ дил бигуям. Эй раҳмати Худованд ту бузургтарин шахси ҳаёти, зеро бо ин ҳама бузурги маро пиҳил кардӣ. Эй ҷаннати Парвардигор дар рӯи замин! Ту василаи хушбахтии ҳаёти ман, зеро ту маро бизодӣ, баҳри ман шабҳо дар сари гаҳворам нишаста бехобӣ кашидӣ, ду ҷуйбори ширатро аз ман дареғ надоштӣ. Туро ёд кардам модар ту мисли гул ҳастӣ, ки аз бӯи хушат чаҳон муаттар аст. Туро ёд кардам, аз ин дурӣ дилам шикаста аст мисли намози мусофир. Биҳишт, ки ризои модарон аст, дар зери қудуми Модарон аст. Бале Модар қиматарин неъмати дунё, сарчашмаи муҳабати беканор, химматбаландтарин шакхси башар аст. Канори модар худ мақсади аввалини ҳаёти мост. Мисли оғӯши модар биҳиштосо макони дигаре нест. Модар мисли замин танҳо ва яктост. Модар дар ҳама ҳолат чӣ ҳозиру чӣ ғоиб пайваста дар ёди фарзанд ҳаст. Аз даст рафтани Модар барои фарзанд фоҷеаи хело гарон аст Модар, модар, каси баҳиммат бошад, Дидори шарифи ӯ ғанимат бошад. Аз маҳзани панди он бигир арзонӣ, Фардо чӣ кунӣ, ки ганҷи қимат бошад. Оре, давлати фарзандон модар аст. Зиндагӣ худ шеър аст, ки бо аллаи модар ибтидо гирифта, бо номи он хотима меёбад. Ҳар фарзанде,ки қимати модарро донад бо дуояш хушбахту шӯҳратёр мегардад. Сад ҷону дил фидои як муддаои модар, Фатҳу кушоиш орад дасти дуои модар. Хира бар он касонам к-аз хештан ризоянд, Як бор ношунида ҳарфи ризои модар Аз сарвату зи шӯҳрат гар бар фалак занад сар, Таъзим мекунам боз дар пеши пои Модар, Зиҳӣ, Модар, ба чунин қудрату матонат, эҳсону ҷасорат ва меҳру садоқати беканор, ки бузургони олам дар пешат сар фуруд меоранд… Бузургии зан-модар пеш аз ҳама дар он таҷассум меёбад, ки ӯ чароғи хонадон, идомадиҳандаи насл, тарбиякунанда ва ба камолрасонандаи фарзанд, инчунин нигоҳдорандаи забон, таърих ва фарҳанги миллӣ мебошад. Ба ин маънӣ, занону модарон ҳамеша дар тарбияи фарзандони соҳибмаърифату хайрхоҳ ва дорои ахлоқи ҳамида кӯшиш намуда, онҳоро ба ҳаёти мустақилона омода созанд. Зеро фарзанди аз ҷиҳати ҷисмонӣ ва маънавӣ солим ба қадру манзалати падару модар, Ватан ва таъриху тамаддуни миллат мерасад ва барои давлату миллати худ хизмат мекунад. Ин масъулияти бузург модаронро вазифадор месозад, ки дар баробари нигоҳубину парасторӣ ва камолоти маънавию ҷисмонии фарзандони худ онҳоро дар рӯҳияи худогоҳиву худшиносӣ, ҳувияту ифтихори миллӣ, ватандӯстиву ватанпарастӣ ва ҳомии марзу бум тарбия намоянд. Агар ободиву суботи ҷомеа аз осоишу оромии ҳар як оила вобаста бошад, дар навбати худ ободии ҳар як хона дон аз рӯҳияи солиму созанда, сатҳи маънавиёту маърифатнокӣ ва тандурустии зан-модар вобаста аст. Нақши модар махсусан дар тарбия, омӯхтани забон, таъриху фарҳанг, донишҳои муосир ва умуман камолоти маънавӣ ва ҷисмонии фарзанд хеле барҷаста мебошад. Модар барои ҳар як шахс азизу муқаддастар аз ҳама мавҷудоти рӯи олам аст. Модари ман ҳам бароям гиромитарин ва наздиктарин инсон ҳастанд. Ҳар чӣ ки дар рӯйи замин дорам, ҳатто ҷони азизи худро лозим шавад, тайёрам барояшон фидо созам. Модарон арзандаи ҳамагуна эҳтирому дӯстдорианд. Зеро меҳрубонтарин инсонҳои рӯи оламанд ва фарзандро дар ҳама ҳолат дастгиранду дилсӯзу бахшанда. Hавозиши дастони модар беҳтарин истироҳат аст барои фарзанд, новобаста ба синну сол. Дар ҳаққи модар чӣ қадар сухан гӯем кам аст… онҳо хеле бузурганд! Ҷанннат, ки ризои Модарон аст дар зери қудуми Модарон аст. Рӯзе як нафар пеши Пайғамбарамон с. Вай шахс боз мепурсад, баъд ба ки? Пайғамбарамон боз мегӯянд ба МОДАРАТ. Он шахс, дафъаи 3-юм мепурсад Пайгамбарамон боз ба МОДАРАТ мегӯянд. Вақте боз мепурсад… Пайгамбари бузург он вақт ба ПАДАРАТ мегӯянд. Ин бузургии Модарро бинед, ки Пайғамбарамон 3 бор ба МОДАРАТ мегӯянд… Модар бузург аст. Бузургии модар дар он аст, ки бузургтарин неъмати дунё — фарзандро ба дунё меорад. Шабу рӯз дар фикри он аст, ки фарзанд бузург, донишманд, ҳунарманд шавад ва барои ҷомеа инсони саҳмгузор гардад. Вақте ки фарзандаш 1-2 сола мешавад, модар ба вай аввалин калимаҳоро ёд медиҳад. Вақте ки фарзанд калимаҳоро аз бар карда натавонад, модари бузург бо вай пайваста калимаҳоро такрор карда, омӯхтани онро мусоидат менамояд, то ки фарзанд сухан карданро ёд гирад, тарзи озодона сухан карданро аз худ намояд ва дар синни 3-4 солагӣ ба ӯ тарзи рафтору кирдор ва ба калонсолон чӣ тавр суханронӣ намуданро нишон медиҳад. Як калимаро ба фарзанди 2-3 сола, агар ягон шахси дигар омӯзонад, он фарзанд ба як бору ду бор калимаи вайро аз худ намекунад, зеро он шахси дигар ба ин кӯдак такрор намекунад. Дар ин ҷо бузургии модар маълум мешавад. Баҳори ту хазон мабод, эй биҳишти ман, Ба дасти дигарон мабод сарнавишти ман. Азизу беҳтарини ман, модари ман, Биҳиштӣ дар замини ман, модари ман. Аз дили ту сар шавад дарёдилӣ, Қобили сурат шавад обу гиле. Домани бахт аст аз домони ту, Дил ба сомон аст аз сомони ту. Бе ту хуш фоле намонад дар ҷаҳон, Ҷои ту холӣ намонад дар ҷаҳон. Фақат модар ба ҳар гармову сармо, Ҳамеша бар сари гаҳвораи мо, Накарда мижа таҳ биншаста шабҳо, Бипарвард ӯ чу ҷон бигрифта дар бар. Вуҷудаш чун ба фарзанд аст пайванд, Варо хонад ба худ ҷону ҷигарбанд. Агар хоре занад бар пои фарзанд, Дили модар шавад ғамгин муқаррар. Ширин забонӣ, дармони ҷонӣ, эй модариҷон модарам, Танҳо бароям ту меҳрубонӣ, эй модариҷон модарам. Нолам зи ғамат, хок бар сар гирам, Кошке бимирам дар пеши пои модар. З-аввал ту намезодӣ, намемурдам ман, Гӯё ки ту низ интиҳоям будӣ. Шири сафедам додӣ, Дунё баумед асту умедам додӣ. То бар сари ман чӣ ояд аз бешу камӣ, Ту дар сари гаҳвора навидам додӣ. Нахушкад чашмаи шеъру сурудам, Зи бас сарчашмадори ман ту будӣ. Ҷаҳон пурмакру дастон аст, бигзор, Ки ман дар рӯи дастони ту мирам. Аё модар, ба он сон бесаводӣ Нахустин устоди ман ту будӣ. Сарафрозӣ ба олам, додари ман? Замин то осмон розиям аз ту, Ту аз ман розӣ рафтӣ, модари ман? На танҳо қалъаи дилҳоӣ, эй зан, Ки ҳатто қалъаи дунёӣ, эй зан. Ту будӣ бар сарам, будам фалакгир, Кунун бе ту замингирам, дареғо. Намемирӣ ту, эй модар, агар ман Барои модари миллат бимирам!